កាលពីជាងមួយរយឆ្នាំមុន
មានបុរសម្នាក់កំពុងអង្គុយអានកាសែតដែលចេញផ្សាយជារៀងរាល់ព្រឹក
តាមទម្លាប់របស់គាត់ ។ ក្នុងខណៈដែលគាត់ចាប់កាសែតមកអាន
ភ្លាមនោះគាត់ក៏ភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង
នៅពេលគាត់អានចំណងជើងមួយក្នុងទំព័រដំណឹងមរណៈភាព ។
កាសែតនោះបានចុះផ្សាយដំណឹងមរណៈភាពរបស់ម្នាក់ផ្សេងទៀតដោយកំហុស ។
ភ្លាមៗនោះ គាត់មានការរន្ធត់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ។
គាត់បានសួរខ្លួនឯងថា តើគាត់កំពុងនៅរស់ហើយអង្គុយអានកាសែតនៅពេលនេះ
ឬក៏គាត់ជាម្នាក់ដែលបានស្លាប់ដូចកាសែតបានចុះនោះមែន?
បន្ទាប់មកគាត់ក៏សម្រួលអារម្មណ៍របស់គាត់មកវិញ
រួចគាត់ក៏ចាប់អានបន្តទៀត ដោយក្នុងគំនិតគាត់
គឺគាត់ចង់ដឹងថាគេសរសេរយ៉ាងម៉េចទៀតអំពីគាត់ ។
ដំណឹងមរណៈភាពនោះសរសេរថា “Dynamite King Dies” ដែលបានន័យថា “មរណៈភាពនៃស្តេចរំសេវ” និងឃ្លាថា “He was the merchant of death” ដែលបានន័យថា “គាត់គឹជាអ្នកជួញដូរជីវិត” ។
បុរសដែលកំពុងអានកាសែតម្នាក់នេះ
គឺជាអ្នករកឃើញវិធីផលិតរំសេវផ្ទុះ ហើយនៅពេលដែលគាត់បានអានឃ្លា
“ជាអ្នកជួញដូរជីវិត” គាត់ក៏បានសួរខ្លួនឯងថា
តើនេះជាអ្វីដែលគេនឹងចងចាំពីខ្ញុំមែនទេ?
សំនួរនេះបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ចិត្តរបស់គាត់ជាខ្លាំង
ហើយគាត់បានសម្រេចចិត្តថា
នេះមិនមែនជាអ្វីដែលគាត់ចង់ឲ្យគេចងចាំអំពីគាត់នោះទេ ។
ចាប់ពីថ្ងៃនោះមក គាត់ក៏ចាប់ផ្តើមធ្វើការរបស់គាត់
ដោយឆ្ពោះទៅរកសន្តិភាព ។ បុរសម្នាក់នេះមានឈ្មោះថា អាល់ហ្វ្រេដ ណូប៊ឹល
(Alfred Nobel) ។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ គាត់ត្រូវបានគេចងចាំ និងទទួលស្គាល់ដោយ Nobel Prize (ពានរង្វាន់ណូបែល) ។
លោក Alfred Nobel បានដឹងខ្លួន ហើយកែប្រែអត្ថន័យនៃតម្លៃរបស់ខ្លួនឯង ។ យើងគួរតែងាកក្រោយ ហើយធ្វើដូចជាគាត់ដែរ ។
តើយើងបានធ្វើល្អអ្វីខ្លះហើយ?តើអ្នកដទៃនឹងនិយាយល្អអំពីយើងដែរទេ?
តើគេនឹងនឹកចាំពីយើងដោយការគោរព និងស្រលាញ់ដែរឬទេ?
តើគេនឹងនឹកនាដល់យើងដែរឬទេ?
Alfred Nobel
No comments:
Post a Comment